تصویر متفاوت از اردوگاه اشرف به روایت «سرهنگ ثریا»/ اکران از چهارشنبه
تاریخ انتشار: ۹ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۹۹۹۴۸۹
«سرهنگ ثریا» به نویسندگی و کارگردانی لیلی عاج و تهیه کنندگی جلیل شعبانی که پیش از این با نمایش در چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر با استقبال روبرو شده بود، از چهارشنبه ۱۰ آبان در سینماهای سراسر کشور اکران می‌شود.
این فیلم در جشنواره چهل و یکم برنده دیپلم افتخار بهترین فیلم اول شد و سیمرغ بلورین گوهرشاد (جایزه ویژه وزیر ارشاد) را از آن خود کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
«سرهنگ ثریا» محصول سازمان هنری رسانه‌ای اوج است که از زاویه‌ای متفاوت به حضور سازمان مجاهدین خلق (منافقین) در پادگان اشرف می‌پردازد.
ژاله صـامتی، وحید آقاپور، حمیدرضا محمدی، دیبا زاهدی، سلیمه رنگزن، شهروز آقایی پور، منیره حسین زاده، رها رهبانی نیا و مجید پتکی بازیگران این فیلم هستند.
در خلاصه داستان «سرهنگ ثریا» چنین آمده است: «این راه با گریه باز نمیشه».
منتقدان درباره فیلم چه می‌گویند؟
علی رفیعی وردجانی در رابطه با این فیلم در نقدی نوشته است: «سرهنگ ثریا اولین ساخته بلند لیلی عاج فیلم اشک‌هایی است که فرزند هیچ‌وقت برای مادرش نریخته. این ابدا نشانه از بی‌احساسی فرزند به مادرش نیست بلکه در لفافه می‌گوید چگونه ساختار می‌تواند احساسات انسان را، فرزند به مادر و یا برعکس، تحت تاثیر قرار دهد. امیرعلی چگونه خود را مازیار مسعود و مریم رجوی می‌داند؟ سوالی است که فیلم هرگز به آن پاسخ نمی‌دهد و چه بهتر بود قصه بیشتر نمایش دهنده چگونگی باشد تا پرسشی بزرگ برای چراییِ چرایی‌ها!.
گویی این فیلم بعد از یک واقعه سیاسی ساخته شده باشد چرا باید در پایانش این‌گونه سطحی و تبلیغاتی از نقشه‌های دشمن حرف بزند. لیلی عاج هم آبیار بودن را می‌خواهد و هم سینمای حاتمی‌کیا را دوست دارد. خلق نوآوری در سینمای دفاعی کشورمان تنها با زبان و سوژه نو امکان دارد. سوژه سینمایی «سرهنگ ثریا» به خودی خود دست اول است و البته که می‌توانست کارکرد «شیار 143» ساخته نرگس آبیار، را برای کارگردانش داشته باشد اما ابدا این‌گونه نخواهد بود. فیلم هرچه دیده شود مدیون حضور صامتی است که او هم با لطف کارگردان تا سرهنگ شدن بسیار فاصله دارد.»
میلاد دخانچی دیگر منتقد سینما هم در رابطه با «سرهنگ ثریا» می‌گوید: « این فیلم برای فیلم اول یک کارگردان خوب است،بازی‌ها و دکوپاژها قابل قبول است هرچند که بسیاری از دکوپاژها تکرار می‌شود. شخصیت پردازی‌ها خیلی دقیق و عمیق نیست اما در مجموع حال و هوای فیلم خیلی خوب است. فیلمساز تلاش کرده تا یک فیلم زنانه بسازد اما من نمی‌دانم چقدر در این مهم موفق بوده و اگر شخصیت اصلی فیلم یک زن نبود چقدر فضای فیلم تغییر می‌کرد.»
همچنین لیلی عاج کارگردان اثر در گفت‌وگویی در رابطه با اقتباسی بودن اثرش گفته است: «ما در تیتراژ پایانی نوشته‌ایم با الهام از یک داستان واقعی. در واقع اثر اقتباس نیست. اقتباس از ریشه قبس می‌آید. در گذشته که گاز نبوده و آتش بوده، اگر تنور خاموش می‌شده، در خانه همسایه را می‌زدندو می‌گفتند، یک قبس آتش به من بده. یا یک کفگیر آتش به من بده و آتش را ببری و شعله خود را روشن کنی. این در واقع بهترین معنای اقتباس است. اما این فیلم اقتباس نبود، الهام از داستان واقعی بود. اینکه شما آتش را گرفته باشید، نبود. الهام بود و متفاوت است. گویی خانم عبدالهی و دیگران برای من تعریف می‌کردند و آنچه که برای من تعریف می‌کردند در فرآیند تبدیل به چیز دیگری می‌شد.»
این کارگردان همچنین در رابطه با تحقیقات این اثر توضیح داد: «تحقیقات حدود هفت ماه طول کشید، به هرحال پیدا کردن سوژه‌ها کار بسیار سختی بود، ازین جهت که ابتدا، خانواده‌ها مایل به گفت‌وگو و همکاری نبودند، باید اعتماد آنها را جلب می‌کردم، باید جداشده‌ها از اردوگاه اشرف را پیدا می‌کردم. همچین خانواده‌هایی که در کمپ آزادی بودند. این پیدا کردن این خانواده‌ها، چون همه ساکن تهران نیستند، برخی ساکن ارومیه بودند، برخی زنجان، شیراز بودند، این پیدا کردن و قرارگذاشتن و رفت و آمد، حدود شش، هفت ماهی طول کشید.»
منبع: خبرگزاری فارسمنبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: سرهنگ ثریا سرهنگ ثریا لیلی عاج
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۹۹۹۴۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
استفاده از گاز اشک‌آور و گلوله پلاستیکی علیه دانشجویان معترض در دانشگاه آموری
در جریان سرکوب دانشجویان معترض به جنایات اسرائیل در نوار غزه، نیروهای پلیس در دانشگاه آموری در ایالت جورجیا از گاز اشک‌آور و گلوله پلاستیکی استفاده کردند که این اولین بار طی یک هفته گذشته از شروع اعتراضات دانشجویی است.
به گزارش ایسنا به نقل از گاردین، روز پنجشنبه دانشجویان آموری در اعتراض به ارتباطات این دانشگاه با نهادهای اسرائیلی و همچنین خشونت نیروهای پلیس علیه دانشجویان معترض، در محوطه این دانشگاه چندین چادر برپا کردند.
سازمان‌دهندگان این حرکت دانشجویی با انتشار بیانیه‌ای در این زمینه، اعلام کردند: «هدف اصلی ما سازمان‌دهی چندین دانشگاه این ایالت و اعضای جامعه علیه پلیس و نسل‌کشی فلسطینی‌ها به دست امپریالیسم ایالات متحده است. ما خواستار این هستیم که تمامی دانشکده‌ها و مراکز آموزشی ارتباطات خود را با آپارتاید اسرائیل قطع کنند». این بیانیه همچنین دانشگاه آموری را به «همدستی منحصر به فرد در نسل‌کشی مردم فلسطین و نظامی‌سازی پلیس» متهم کرد و گفت که مبارزه معترضان علیه پلیس با مبارزه فلسطینی‌ها برای آزادی در یک راستا قرار دارد.
بر روی تابلوهایی که در اطراف این تجمع دیده می‌شد، شعارهایی همچون «اردوگاه همبستگی با غزه» نوشته شده بود. همچنین ویدئوهای منتشر شده در فضای مجازی نشان می‌دهد که دانشجویان به‌طور مسالمت‌آمیزی در اطراف اردوگاه جمع می‌شوند.
یکی از سخنرانان این تجمع اعتراضی گفت: «اینجا دانشگاه اموری است. کسانی که چرخ دنده‌های ماشین جنگی را چرب می‌کنند، فکر می‌کنند که با لفاظی‌های خود می توانند اقدامات جسورانه در آموری را از بین ببرند. آنها کاملا در اشتباه هستند». عکس‌ها و ویدئوهای دیگر نیز نشان می‌دهد که کیت روزنبلات، استاد دین و مطالعات یهودی در دانشگاه آموری، تابلویی را در دست گرفته که روی آن نوشته شده است: دانشجویان‌مان را رها کنید.
در بخشی دیگر از این تجمع، دانشجویان معترض مجسمه‌هایی از نوزادان را درست کردند که در پارچه‌هایی سفید پیچیده شده و با رنگ خون آغشته شده بود. این حرکت اعتراضی در واقع حمایت از ۱۳ هزار کودکی بود که بنا به اخبار رسمی، از ابتدای تجاوز اسرائیل به نوار غزه جان خود را از دست داده‌اند.
پس از برپایی این اردوگاه‌ها، چندین افسر پلیس آموری و آتلانتا و همچنین افسران گشت ایالت جورجیا به محوطه دانشگاه وارد شدند. فیلم‌های منتشر شده نشان می‌دهد که افسران به زور و با خشونت تعدادی از دانشجویان را دستیگر می‌کنند. ویدئوی دستگیری نوئل مک آفی، رئیس بخش فلسفه دانشگاه نیز بارها در فضای مجازی منتشر شد.
روزنامه Emory Wheel که توسط دانشجویان اداره می‌شود، گزارش داد که افسران پلیس به سمت جمعیت دانشجویان گاز اشک‌آور پرتاب کردند. مجموعه مطبوعاتی جامعه آتلانتا که یک رسانه مستقل محلی است، اعلام کرد که علاوه بر گاز اشک آور، نیروهای پلیس از اسلحه‌های شوکر و گلوله‌های لاستیکی علیه معترضان استفاده کردند.
در ویدئویی که در فضای مجازی منتشر شد، یکی از افرادی که خود را بلا معرفی کرد، گفت: «من دانشجوی ارشد در دانشگاه آموری هستم. امروز ما سعی می‌کردیم یک اردوگاه بسازیم، ما در کمال آرامش شعار می‌دادیم، اما ناگهان یک گشت گسترده از نیروهای پلیس به سمت ما حمله کردند. نکته عجیب این بود که دانشجویان رنگین پوست به طور قابل توجهی هدف حملات بیشتری قرار می‌گرفتند».
انتهای پیام
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد